Albin Kurti shkruan pas daljes nga spitali: Ishin 50 orë të vështira, ende nuk jam shëruar

/ 3 minuta lexim
Hidromorava

Kryetari i Lëvizjes Vetëvendosje, Albin Kurti ka njoftuar se ka dalur nga spitali, por thotë se ende nuk është shëruar. Kurti ka thënë se i nevojiten edhe dy javë pushim dhe vazhdim i terapisë për tu shëruar, derisa ka falënderuar stafin mjekësor për kujdesin.

Përmes një postimi në Facebook, Kurti ka thënë se i vjen turp të thotë se ishte i sëmurë, kur kujton pacientët e tjerë që ishin në gjendje eshte më të rëndë.

I pari i VV’së, ka deklaruar se është më mirë, por se i nevojiten edhe dy javë pushim dhe vazhdim i terapisë për tu shëruar. Ai ka falënderuar gjithë stafin mjekësor që u kujdesën për të për “mbi 50 orë të vështira”.

“Isha i sëmurë, ende nuk jam shëruar. Dy javë pushim e vazhdim i terapisë janë të nevojshme. Por, më vjen turp të them se isha i sëmurë kur kam parasysh e s’i heq dot prej mendjes pacientët e tjerë aty, në gjendje të rëndë, disa edhe shumë të rëndë. Uroj që t’ia dalin të gjithë, të shërohen e të bëhen sa më mirë. Dëshiroj më të mirën për ta e për familjarët e tyre, dhe e di se mjekët e infermieret do të vazhdojnë përditë të shërbejnë me përkushtim për të gjithë të sëmurët”, ka shkruar Kurti./Express

Ky është postimi i tij i plotë:

Mobi Casa

Sot dola nga spitali dhe jam mirë.

I falënderohem mjekëve dhe infermiereve në Klinikën Infektive si dhe në atë të Emergjencës në QKUK. Ishin mbi 50 orë të vështira por ndjehesha i sigurt me ta. Ju falënderohem edhe të gjithë juve që më keni dërguar mesazhe inkurajuese.

Infermieret Arbëria, Adelina, Arbenita, Merlina, Miradija, Vildanja, Elmerina, Amirja, Eminja dhe kryeinfermierja Lulja, nga Reparti i Intenzivës së Klinikës Infektive, si dhe mjekët Prof.Shemsedini, Dr.Nderimi e Drejtor Hamdiu, me dijen, përvojën dhe kujdesin e tyre, më nxorën nga kjo krizë shëndetësore. Ata ngadhënjyen mbi sëmundjen time, përkundër kushteve të tyre të punës.

Isha i sëmurë, ende nuk jam shëruar. Dy javë pushim e vazhdim i terapisë janë të nevojshme. Por, më vjen turp të them se isha i sëmurë kur kam parasysh e s’i heq dot prej mendjes pacientët e tjerë aty, në gjendje të rëndë, disa edhe shumë të rëndë. Uroj që t’ia dalin të gjithë, të shërohen e të bëhen sa më mirë. Dëshiroj më të mirën për ta e për familjarët e tyre, dhe e di se mjekët e infermieret do të vazhdojnë përditë të shërbejnë me përkushtim për të gjithë të sëmurët.