Fundamenti

Sinan Sadiku poet i poezisë bashkëkohore

/ 5 minuta lexim
Fundamenti

Nga Shaban Cakolli – Sinan Sadiku u lind në fshatin Gjyrishec të komunës së Dardanës, më 12.11.1961. Shkollën fillore e kreu në vendlindje dhe në Tygjec, të mesmen në Dardanë, ndërsa Fakultetin Juridik në Prishtinë.Shkruan poezi dhe kritikë letrare.

Veprat e botuara: “Rrobat e engjëllit”, (poezi), klubi letrar “Nositi”, Dardanë, 2000;

“Shigjetat e lakmisë”, (poezi), “Brezi`81”,Prishtinë 2009; “Rendi i vlerave në poezinë bashkëkohore shqiptare”(kritikë letrare), SHB “Beqir Musliu”Gjilan 2013;

“Etje e pashuar”, (poezi të zgjedhura nga krijuesit e Dardanës), bashkautorë (me Hysen Këqikun dhe Nexhat Rexhën), klubi letrar “Nositi”, Dardanë 2010.

Sinan Sadiku jeton dhe punon në Dardanë.

Poezi nga Sinan Sadiku

STREHIM NË VARGJE

Më janë thyer
krahët e imagjinatës
kroi i frymëzimit
ka shterur
e muzat
më kanë braktisur

Çka t`i bëj
dhimbjes
çka t`i bëj
vetmisë e zhgënjimit
dashurisë e shpresës
kur të çohen në kryengritje
e të kërkojnë
strehim në vargje

DIMËR I BARDHË

Dimër i bardhë
ku e trete
edhe atë pak ngjyrë të verdhë
të gjetheve

Ku e fundose
fluturimin e larmishëm
të fluturave

I ke mbyt ngjyrat e jetës
ku janë e blerta e kaltra e verdha…
ku është e kuqja

Edhe e bardha
e ka humb bardhësinë
o dimër i bardhë
e ka tremb dallëndyshen

Dallëndyshen krahrrufe
e cila pret agimin e ngjyrës së blertë
dhe vjen bashkë me diellin
ngjyrat e jetës
e shiun

SHKOI PËR TË ARDHUR

Dëshmorit

Shkoi për të ardhur përherë
erdhi për t`mos shkuar kurrë
dhe mbeti në këngë në poezi
në takime në ndarje
në lojëra në valle

U bë oksigjen
që i ushqen
mushkëritë e lirisë
ilaç që i shëron
ëndrrat tona
engjëll që e përzë
trishtimin

Erdhi për t`mos shkuar kurrë
shkoi për të ardhur përherë
bashkë me engjëjt e lirisë
yllin e fatit
dhe pemët e buzëqeshjes

Është krua i pashtershëm
i frymëzimit dhe ngrohtësisë

Nga bëmat e tij
i marrim ngjyrat më të bukura
dhe e vizatojmë pranverën

Shkoi për të ardhur përherë
erdhi për t`mos shkuar kurrë

PËRBALTJA

Derisa e kaluam
këtë rrugë me baltë
të gjithë u përlloçëm

Dikush këpucët
dikush këpucët e pantallonat
dikush edhe këpucët
edhe pantallonat
edhe setrën
e dikush
të gjitha këto
plus fytyrën

Të gjithë u përbaltëm
dikush më shumë dikush më pak
dikush këpucët
e dikush fytyrën
derisa e kaluam këtë rrugë

MUSHKONJA

Gjithë ditën e lume
fshihet nëpër oazat e mykura
të territ

Kur vjen nata
e viktimat rehatohen flejnë
shkon ua pi gjakun

Askënd nuk e falë
… as fëmijët tanë

Energjinë për veprim
ia dhuron miku i saj i zi
terri

FIDANISHTJA

Përherë i lutet Zotit
të mos ketë ditë
të mos ketë diell
të mos ketë dritë
po të ketë vetëm natë
pa yje pa hënë

Të gjorës
fati ia ktheu shpinën
s`u bë as lakuriq i natës

DELET

Shkojnë
tatëpjetë lugajës
drejt pyllit

Pojata lart
në kodër

Ujku
ulur te një lis
vëzhgon e përjarget

ETJE

Qielli koprrac
ia dhuron pak freski gonxhes

Ajo
mu në mes të verës
vizaton lumin e mbushur me ujë

Ngjyra e hijes
vjen duke u zbehur

Në mes të lumit
duke ëndërruar shiun
shëtisin peshqit e gjorë

BALADË

Shiu
e shpoi
kulmin e kujtimeve

As këngë as melodi
as tekst as poezi
vetëm baladë e mërzitshme
lajmëtare e furtunës

SHIGJETAT E LAKMISË

Shigjetat e lakmisë
godasin lisa e plisa
dhe tallen me ne

Ende pa i numëruar të vrarët
vjen stuhia
luan me pakujdesinë tonë
kthen kohën e gurit
luftën me shtazë

… një fëmijë e rrëmbejnë qentë

E gjejmë vetëm skeletin
fëmijërinë e shuar
çantën e shqyer
dhe librat
të derdhur nëpër baltë

Asnjë ngushëllim
ardhmërinë s`po e mbajnë këmbët
po e zënë ethet
i janë mjegulluar sytë
ka rënë në agoni ardhmëria
nga kjo pamje
që vret

Fillon të rikthehet shpirti i humbur
nëpër humnerat gjigante të lakmisë
shigjetat e së cilës
godasin lisa e plisa
dhe tallen me ne

Një fillim i zbehtë i çastit
i luftës me qentë tanë
që çdo ditë na e kafshojnë ndërgjegjen
që çdo ditë na i vjedhin ngjyrat e jetës

I luftës të cilën nuk di kush do ta fitoj
ne
qentë
apo djalli

KOHA IME

Koha ime
të lutem
shumë të lutem
mos m’i prek plagët
e mbuluara me hi
se edhe gurët do të pikojnë gjak
e gjëma e tyre
do t’i pikëllojë yjet
e do t’i shterë lumenjtë
o koha ime

TEPRICË DHE MUNGESË

Sa shumë tepricë
Sa shumë mungesë

Tepricë patriotësh
Tepricë heronjsh
Tepricë robërie
Mungesë lirie

Sa shumë tepricë
Sa shumë mungesë

MJEGULLA

E humbëm rrugën
dhe e kërkojmë
e kërkojmë
e kërkojmë
E kurrsesi ta gjejmë

Jemi
në fshatin e lindjes
medet

Privatësia

Faqja jonë e internetit përdorë cookies. Ato janë skedar të vegjël që ndërveprojnë me pajisjen tuaj dhe kjo bëhet në mënyrë që ne t'ju ofrojmë përvojën më të mirë të mundshme gjatë përdorimit të faqes sonë.

Për të u informuar rreth politikave tona të privatësisë, ju lutem vizitoni faqen privatësia.

Cookiet e domosdoshëm

Cookiet e nevojshëm duhet të aktivizohet në çdo kohë në mënyrë që ne të mund të ruajmë preferencat tuaja për preferencat e cookies.

Nëse e çaktivizoni këtë cookie, ne nuk do të jemi në gjendje t'i ruajmë preferencat tuaja.

Cookies të palëve të treta

Kjo faqe interneti përdorë Google Analytics për të mbledhur informacione anonime si numri i vizitorëve në sajt dhe shfletimi i faqeve.

Mbajtja e aktivizuar e këtij cookie, na ndihmon neve të përmirësojmë faqen tonë në internet.