Fundamenti

Shqetësimi i mërgimtarit

/ 2 minuta lexim

Teksti, muzika dhe interpretimi : Demir Krasniqi

Atëherë kur i mbusha 35 vjet –
Unë , ika e shkova në t’ ziun kurbet !
Nënë e babë i lash të digjen me mall –
Që sot ma , asnjërin nuk i kam të gjallë !

Ika e i lash vëllezërit me të cilët u rrita –
Me t’ mirat e t’ këqijat e kohës që i prita !
Ika e i lash motrat , vatër edhe tokë ,
Ika e i lash fqinjët me miq e me shokë !…

Ika e lash truallin , vatrën ku kam lindën ,
Vendlindjes ku u rrita , ia ktheva shpinën !
Shqiptarët n’ trojet tona kem qenë autokton –
Nga sllavët okupatorë kemi qenë kolonë !

Në atë kohë plotë me mall nga kurbeti i zi –
Prej nesh rrallë kush kishte telefon n’ shtëpi !
Familjarët në postë , shpeshherë kanë shkua –
Prisnin n’ radhë, me djem t’ vet për të biseduar !

Për bisedë me neve , që ishim n’ shtete jashtë ,
Që aq shumë me zemër e shpirt na kanë dashtë ,
Ndonjë fqinjë që kishte ndonjë telefon –
Na e thërriste nënën që të bisedon !

Fidanishtja

Për vendlindjen tonë , mezi pritshim ardhjet –
Rruga e kurbetit ishte shumë e largët !
Shkonim hipnim trenit prej Paris – Athinë ,
Për një kohë të gjatë n’ vendlindje arrin !

Në kurbet , e rëndë ish jeta e mërgimtarëve ,
Trenat ishin plotë të mbushur prej udhëtarëve !
Po të digjte malli si flaka e zjarreve –
T’ ua dëgjosh zërin n’ vendlindje familjarëve !

E sot , në mbarë botën , kudo ne që jemi –
Telefonat mobil , nëpër duar i kemi !
Por , as familjarët , të rinjtë , as të vjetrit –
S’ na shkon mendja t’ ia dëgjojmë zërin njëri – tjetrit !

Nuk e di arsyen , pse dhe çka u bë –
Dashurinë që kishim – nuk e kemi më !
Shpija e telefona na janë mbyllë me dry –
Nuk do kush me t’ ndie , as me t’ pa me sy !…

Gjilan, më 25 .07.2019 .
Demir Krasniqi