Uji Dea

Në një janar apo kallnor

/ 1 minutë lexim

Poezi nga Ruzhdi Kqiku

Si lule
kuqe
si lule
borë

Na ishin do burra
na ishin do gra
tok me djem
edhe çika

Kur dashti errësira
Për të na vra
ata s’e lanë që
të shuhej drita

Na u shfaqen
si diell e hënë
kur i lëshojnë
rrezet mbidhe

Anë e kënd
tokes arbërore
duke shndritur
si flaket nyrfe

Si muranë
e çelikosur
seç i dolen
përballë acarit

Për t’i treguar
pëbindëshit të zi
se s’tretët kurrë
geni i shqiptarit

Se ne më të
parët mbi
ujë e
tokë

Uji Dea

Atëherë
kur ende
s’kishte
Evropë

Kur s’kishte fytyra
antropoidësh
s’kishte ndarje
s’kishte kufi

S’kishte barbarë
s’kishte urrejtje
se atëherë quhej
veç ILIRI

Pra lavdi
atyre
për jetë
e mot

Sa të ketë
njeri
mbi
tokë

Këtyre në
këtë botë
ju qoftë
mirësia

Atyre në
amshim
nderi e
përjetësia.

Me rastin e tridhjetë vjetorit të flakës së janarit