Gëzohet populli ndriçon moti!

Poezi nga Sami Arifi

Me djalë trim Kosovë që rrite,
zëri shqipes lartë ia mbrrite…
Rend dhe ligj mbi atdhe vënon,
territorin kontrollon…

Terroristat i mërdhine,
Serbisë tmerrin n’trup ia shtine…
Bijtë tanë t’unuformuar,
n’çdo cep Dardanisë rend i kanë vuar…
Ca prej tyre ranë n’përjetësi,
n’zemër t’popullit mbetën gjithnjë…

Ishte mësuar me lojra t’fëmisë,
ai ndër kosh mbreti Serbisë…
Me ca t’shirur që bajnë dimija,
për veshi i bante sikur fëmia….

Llokmagjitë mos mi lënë t’parë,
shesin shtëpi edhe arë…
E tregojë këtë e vërteta,
shumë kohë me dialogje t’shkreta…

Bëhu një popull shqiptar,
me emrin tuaj t’jesh krenar…
Kur i pari është n’drejtësi,
ndërkombëtarët vijnë pas tij…

Me hajna ke fjalë veç t’kota,
s’të donë Amerika as Evropa…
Me prijsë t’qiltër e të zoti,
gëzohet populli ndriçon moti.