Floçkat

Poezi nga Avdush Canaj

Floçkat
nuk dine ç`është zemërimi.
As era kur ua merr tinëz
kopsat e këmishës,
as kur ua shprish flokët
si kaçurelat e pyllit,
as kur ua fsheh sandalet
te pragu i lojës,
as kur i harrojnë syzet te çadra e shelgut,
liqenin e kanë nën vetulla!
Janë vera e kaltër, floçkat,
brigjeve ku rritet lumturia.