Vëllazëri e ndarë

Poezi nga Ruzhdi Kqiku

Disa ndërruan
një fe që
që të ruanin
një gjuhë e një atdhe

Disa ndërruan
gjuhë e atdhe
që ta ruanin
veç një fe

Disa u ngjitën
shkurrave
ku thante
erë veriu

Veç si
si asket
se s’bëhej
jetë njeriu

Disa u bënë
gurë e dhe
për emrin
e Mollës së Kuqe

U shndërruan
në varre
që të ruhej
Nishi e Arbanasi

Disa nga lakmija
ndërruan fe e atdhe
u zhduken
pa shej e nishan

Anë e kënd
globit si
ve qyqesh
u shpërndanë

E që të shkundej
ndërgjegjja
Jasharajt
u bënë flij

Me çpatën
u shkrinë
veç për
shqiptari

U ngritën
si në legjendë
me trup
vigani

Kur me ta
u përballë
e u trand
satani

Ranë për
tokën e tyre
si lulëkuqe
që të mbijnë

Që ta hijeshojnë
atdheun
anë e kënd
Arbërinë

Nëpër tër
atdheun
për liri
e dritë

Që brezat
në ardhje
krenarë
më u rritë