Reni i shpisë moçme

Poezi nga Sabit Rrustemi

Reni i shpisë moçme nuk ka qenë i shkruem
po kejt e kanë ditë
edhe e kanë majtë

E lemja e dillit s’bajke me t’gjetë n’shtrat

Ma i madhi
me gujën krah’ve
e çilke kapinxhikin aty n’skej dyerve t’aborrit
kah Lisat e M’dhaj shprishej

Sytë i flladitke me t’lemen e dillit
tej Dardhës Egër
per m’i pa ma mirë
qysh hapareshenin bardhoshat e Sharrit
tuj marrë erë
e tuj u kërleshë Udhës Drumit
a Udhës kah Roga e Sherrave
a kahdo qi nata kish lanë sheja pa e paa

Aty te Roga përmi Arë t’Gegës
u nalke pak e kollitej
sa me ju kallzue t’bijve t’Kurt Rexhës
se gjallë jemi edhe na k’nej
e me emën t’Zotit
nji ditë t’re p’e nismi

Tevona kadalë kthehej te ai Gur i bardhë
kutinë e duhanit e nxirrke pej xhepit
nji (duhan) kaçak t’fortë e dredhke
për pikë t’qefit
dej’sa dikush pej grave ta pastronte odën

Kaçakin e dytë e digjke me kafen e parë
per m’u kthjellë ma mirë
cilën udhë s’pari me rreh
a n’cilin mledhim me shkue
a cila punë hala ka metë pa e drejtue

Kaftjalli qysh mujke u kapërcejke
me njerzit e shpisë
me naj përshesh tamli
a me naj copë buke e gjathi

Dreka vijke qysh i ka hije
n’sofër

Te e vogla hanin f’mijtë
burrave ju binte hise sofra e madhe
grate n’sofrën e shpisë
qi kish nis me u plasaritë

Kur kish mysafirtë n’odë
tjetër ren kish kaftjalli
tjetër dreka
e tjeter darka

Na t’vogjlit u g’zojshmi ma s’shumti
se i bajshmi kalanicat
a tepsitë pej odës e n’shpi
e i l’pijshmi buzët
besa edhe gishtat shpesh

Kur qillojshmi vetëm
darka na bajke truç te tan’ve
e na t’fillojke për nesër
secili sipas takatit t’vet
e dijke n’pramje kah ka me shkue
e shka ka me ba

Ankimet u bajshin n’heshtje
e s’i ngojke kush
anise muret edhe at’herë thojshin qi kanë veshë

Ndonji fshamje a dredhje e kresë
apo prishje fytyre
s’qonte peshë

Shpia e Moçme e kish nifarë reni t’pashkruem
dikush duhej m’i da puntë
e dikush me ju grahë pun’ve
se n’ryshe s’ruhej f’tyra e saj

( 27 qershor 2024 )