Provokacia e prostitutës së vëmendjes

Nga Faton Ismajli – Ideja e paargumentuar e Mustafa Nanos se shumë shqiptarë, sidomos ata të Kosovës, kanë gjak serbi nuk duhet para si tragjike. Duhet të shihet si një ide e një njeriu që prej kohësh ka zgjedhur provokimin për të marrë vëmendjen e publikut si “prostitutat e vëmendjes”. Për gjakun e shqiptarëve duhet të diskutohet në kontekst të atij të derdhur prej 100 vitesh, prej 50 mijë shqiptarëve të vrarë nga pushteti i Titos e 15 mijë të Milloshevicit.
“…në gjakun serb ka shumë prej Shqipërie, ashtu si në gjakun shqiptar, sidomos në Kosovë, ka shumë prej Serbie…”.

Kjo fjali është marrë seriozisht në Kosovë sikur të dilte nga goja e ndonjë shkencëtari të gjenetikës molekulare. Ose të ndonjë hulumtuesi i ndonjë instituti që merret me prejardhjen e popujve të Ballkanit.

Kjo fjali, saktëesisht është thënë nga analistit Mustafa Nano, i cili prej kohësh ka zgjedhur provokimin për të marrë vëmendjen e publikut si “prostitutat e vëmendjes”.

Shpjegimi për togfjalëshin “prostitutë e vëmendjes”, që përdoret nga anglisht-folësit si “attention whores”, sipas fjalorëve të gjuhës angleze, është kur një person bën gjithçka që të marrë vëmendjen e publikut. Për të arritur këtë, ai bën edhe provokime me të vetmin qëllim që të bie në sy qoftë për mirë qoftë për keq.

Fjala provokim, sipas fjalorit të gjuhës shqipe, ka kuptimin e një veprimi që bëhet qëllimisht për të provokuar dikë, për të nxitur njërin kundër tjetrit, për të shkaktuar grindje, për të provuar dikë a për të zbuluar synimet e vërteta të dikujt.

Pra dy shpjegimet për ‘prostitutën e vëmendjes’ dhe të fjalës “provokim” i bien tamam Mustafa Nanos, i cili në shkurt të këtij viti nisi një emision duke e emërtuar në serbisht “provokacia” me të vetmin qëllim që të provokojë shqiptarët, sidomos ata të Kosovës, në mënyrë që të marrë vëmendje sa më të madhe. Ndoshta, nuk duhet parë gjithmonë negativisht një përpjekje të tillë kur dihet se jetojmë periudhën e hiperinformacionit, të kohës kur mediet e llojllojshme ofrojnë mijëra informacione në ditë; kur për një ditë transmetohen qindra emisione vetëm në hapësirën shqiptare, diskutohen e mbyllen dhjetëra tema sa “hape e mbyll sytë”. Por, thuajse nuk kanë fokus në asgjë. Në këtë zallmahi është vështirë të biesh në sy, prandaj, duhet të bësh provokime të tilla.

Në këtë frymë, idetë e Nanos si për gjakun serb, si për emërtimin e emisionit “Provokacia” janë në funksion të marrjes së vëmendjes së medieve, e të publikut për më shumë famë. Rrjedhimisht, të fitojë sa më shumë lekë. Tipike në natyrën pragmatike dhe praktike të Mustafa Nanos që pati tentuar të bëhet “lajm botëror” kur në një emision televiziv tha se rri në shtëpi pa brekë.

Funksioni i dytë i konstatimit të paargumentuar të Nanos, se shqiptarët e Kosovës kanë gjak serbi, në thelb, është nxitja dhe thellimi i ndarjeve ndërmjet shqiptarëve që jetojnë nëpër vende të ndryshme të Ballkanit. Në njëfarë mënyrë, ideja e Nanos është e ngjashme me teoritë mediokre të ‘prostitutave të vëmendjes’, që dikur nisën të shpikin idenë se shqiptarët nuk janë vetëm shqiptarë, por janë edhe kosovarë se jetojnë në Kosovë, se janë maqedonas se jetojnë në Maqedoni, se janë edhe serbë se jetojnë në Serbi, se janë grekë se jetojnë në Greqi.

Pra, dëmi i shkaktuar nga këto debate të bëra nga ata që dëshirojnë vëmendje më çdo kusht, me pseudeo tema, është i madh kur shihet mungesa e përfshirjes së publikut në debate përmbajtjesore për thellimin e bashkëpunimit ndërmjet shqiptarëve; për përmirësimin e arsimit e shëndetësisë; për ngritjen e ekonomisë e kulturës së dy vendeve.

Është antishqiptare dhe johumane që për shkak të Nanos t’i gjykojmë vajzat shqiptare që shiten dhe martohen tragjikisht për pleqtë serbë dhe t’i bëjmë pjesë e këtij debati për t’u treguar shqiptarëve se kush është më serb se tjetri.

Në anën tjetër, kur Nano i quan shqiptarët e Kosovës se janë serbë, ose kane gjak serbi, nuk e besoj te ketë fyer asnjë prej nesh nga Kosova, sepse atij nuk i dhamë shansin të përjetojë delirin e tij të përuljes së Kosovës.

Kur Nano thotë se vajzat shqiptare kanë fjetur me serbë, ndoshta është e padrejtë që këtu t’i rrëfehet një prej mijëra viktimave të dhunës seksuale gjatë luftës. E po ia kujtojmë: në trupin e saj ka të gravuara me thikë kryqin ortodoks serb. Te përdhunuesit të saj. Të atyre qe lanë gjurmë të vdekjes në Kosovë. Tek ne i thonë: të flesh me armikun. Por Nano nuk e ka gjetur armikun tek Zorani në Beograd. E gjeti ne Kosove tek akëcili shqiptar, sepse Kosova iu bë barrierë për miqësitë e tij. Dhe, armiku për Nanon është cilido që do ta pengonte të ecte drejtë Beogradit. Por sërish, rruga për në Beograd kalon nëpër Kosovë.

Vazhdimi i diskutimit se “shumë shqiptarë të Kosovës kanë gjak serbi” është i njëjtë sikur të vazhdojmë me debatin e nisur në shtator të vitit 2014, nga një korçar, kur tha se gjithë shqiptarët që jetojnë në veri janë kriminelë sikurse Hitleri që kishte thënë për hebrenjtë. Megjithëse, Hitleri i vogël nga Korça ishte tërhequr nga përgjithësimet për një pjesë të shqiptarëve.

Se kush prej shqiptarëve ka gjak serbi, është punë e shkencëtarëve ta vërtetojnë.

Në vend të kësaj teme ne duhet të diskutojmë e të shkruajmë për temën që lidhet, po ashtu me gjakun e derdhur të shqiptarëve për t’u çliruar nga serbët.

Për gjakun e derdhur nga 50 mijë shqiptarët e vrarë nga Tito e 250 mijë të tjerë të deportuar në Turqi.

Për gjakun e 15 mijë viktimave që derdhën gjakun në luftën e fundit për çlirim nga Serbia e Milloshevicit.