Perla të rralla poetike: M`ka vdekur dashnia për festa

Poezi nga Sherafedin Kadriu

M’KA VDEKUR DASHNIA PËR FESTA
(Anton Nikë Berishës)
Me mëngjes
më thirre për gëzim

E marr me mend
do t’më urosh festën në Ditën e madhe
që i jep fund agjërimit
si për herë
prej se u njohëm nga afër

Hej, njeri
a hyjni qofsh
i shtrirë me kollin në jastëk
të trishtova dhe Ty

Ti qofsh i uruar
e shëndetin e botës paç
po, mua m’ka vdekur dashnia për festa
Ka pesë vjet …

II
Nuk e di
ku paskam tretë
e ku paskam mbërri
po sot më paska vdekur edhe një poezi
diku në thellësi të shpirtit

Vetëm një varg vaj më paska mbetur
I Lorkës a i Bodlerit
Floberit a Gëtes
Hesses a Eliotit
Nerudës a Jeseninit
Kadaresë a Pushkinit

Pak ka rëndësi

Harresa është frymëmarrja e Zotit
me ngufatjet metafora
që ta zbardhin e ta nxijnë gërhitjen e fundit
pa ta varur në kular

I dashuri Njeri
të jesh ekzistencialist
a të dhemb mjaftueshëm agonia
që të gërryen për çdo ditë

Apo të vdes në secilën pranverë
para se të kem jetuar
Pikën e nisjes

Më thuaj

Një fjalë nga Ti e pres
edhe ditëve pa festa
si një nga ilaqet më të rralla të kësaj bote
sepse n’ato çaste i harroj përpak dhembjet

(30 Mars 2025)