Poezi nga Ruzhdi Kqiku
Muaj rilindjesh
pranverë
shekulli
njëzet
Hije eklipsi
mbi Kosovë
se një yll ra
nga gjithësia
E që më pastaj
t’u ndizeshin
e të flakëronin
qindra e mija
Natë kobi ajo ditë
se dora tinëzare
goditi mbrapa
pa besisht
Dielli hana dhe yjet
ranë në pikllim
se një penë hynore
në mes u këput
Atë ditë kur
hero poeti
iku për
në amshim
Këngët e bilbilave
u shndrruan
në vajë e lulet
u veniten
Se një këngëtar
i tyre kurrë
i gjunjëzuar
ra për këtë tokë
Qielli u skuqe
e toka u përgjak
lejlekët e dallëndyshet
u shtangën në fluturim
Lumenjtë
u ndalen
e zemrat
u ngrinë
Atë ditë
dhimbëshem
gjëmuan
lugje e bregore
U sfilitën
fyet baritorë e
u stepën dhe
lisat në mal
Atë ditë kur ra
për këtë tokë
hero poeti
gjenial
Por më parë do të
shterrej një det
se sa të shuhej
një hero poet.
Ruzhdi Kqiku
