Poezi nga Arben Kurteshi
Ta njoh fytyrën
Kur qan e kur qesh,
Edhe tingullin e zemrës sate
Unë ende di ta përshkruaj.
E di si vallëzon, si këndon,
E di edhe si vajton,
Të ndiej dhe kur ëndërron,
E di edhe kur nuk më do.
E di mirë sa ke punuar,
Gjithnjë mbi mua ke pushuar,
E di vendin ku je duke jetuar
Një natë hëna ma ka treguar.
Nëse më s’të shoh,
Për ty do të bëhem rërë,
Do të bëhem tokë, e përsëri
Në një varr, do të bëhemi shokë.
(Nga ky libër)
