Poezi nga Avdush Canaj
Si mrekullia e ëndërruar
në shtrat të hënës,
si vetë dashuria me flatra
sytë e fëmijëve.
Shkrijnë hidhërimin në çast,
gufojnë blerimin në qerpikë,
sytë e fëmijëve.
Puthje që hapin petale gëzimi
e ditën e bëjnë të qeshur,
sytë e fëmijëve.
Janë zogj dëshirash
krahëve të lulëzuar të nënës
me kitarat e verës,
sytë e fëmijëve.
