Poezi nga Atdhe Geci
Qyteti Gjilanit ka formën e kitares
i lashtë sa Parisi, Londra, Brukseli
ai ka disa rrugë ku i mban fjalimet,
për grindjen e tij të çdo ditshme.
Orfeut të Gjilanit i pëlqen muzika,
i pëlqen dhe melodia e hënës yjore,
ai është kitarist i një qyteti të bukur
Orfeu i Gjilanit është vetiu Gjilani.
Gjilani u bë burrë nëpër tri kohë
e kaluara e tij fshehë shumë histori
Gjilani u lind nëpër 4 lagje pellazge
Orfeun e Gjilanit e duan për kitaren
Poeti i kitares ecë me kitaren e tij
telat e zërit Orfeut ju kanë këputur
thonjtë pa i prerë sa ju kanë rritur
pemët kodrave, shih sa janë rrudhë.
O bir i Afërditës dhe bir i Dardanit
I rrahur nga shiun e stuhi e erërave
Orfeu i Gjilanit në qytet proteston,
po revoltën e tij askush nuk e vë re!
Gjallje e frymës dardane pse heshtë,
gjallje e frymës dardane shtrij hapin,
gjallje frymës së hershme dardane,
këtij qyteti unë ia njoh dëshirat e tij.
Gjilan i sotëm, i kaluar dhe i nesërm,
je frymëzim i ëndrrës e i dëshirave
je frymëzim i lindjeve dhe krijimit
je frymëzim i gjuhës dhe i këngëve.
Gjilan, ti burrë u bëre nëpër tri kohë
dhe nëpër tri epoka u ngrite këtej.
Orfe, i tëri je prej zemrës së verës,
Jona, ndjejë stuhi tek puthem me ty,
Orfeu i Gjilanit, Lagja e pellazgëve!…
