Masakra në Sfircë të Medvegjës
Ditë e Shtunë, 18 Nëntor – Vjeshtë e ftohtë, por s’kishte borë …
Ishte viti Dyzet e Katër – N’ Sfircë t’ Medvegjës u bë masakër !
Këtë masakër të pa parë –
E banë shkijet mbi shqiptarë !
E banë shkijet e Jabllanicës –
Mbi Medvegjë , n’ katund të Sfircës !
N’ atë natë feste t’ Kurban Bajramit –
N’ Sfircë t’ Medvegjës na u ba nami !…
Vijnë çetnikët me grupe e turra –
I kanë nxjerrë 33 burra !
Pa pas hak, as pa pas hile –
I tmerruan 28 familje !
Kanë nxjerrë burrat prej shtëpive –
Para grave, para fëmijëve !…
I çuan burrat n’ rrugë t’ pa kthim –
Për mbi ta për të bërë krim !
Për t’i zhdukë pa shenjë pa gjurmë –
Sot e atë ditë s’u gjetën kurrë !
70 vite kanë kalua –
Kurrë ky krim nuk u zbulua !
70 vjet me lot në sy ,
Por kurrë eshtrat nuk u janë kthy’ !
Kështu kasapët serbijan –
Humbin njerëzit pa nishan !
Vrasin, presin , djegin n’ zjarr –
Hiq pa faj , pse janë shqiptarë ?!
Sa t’ kem ymër të jetojmë –
Këtë masakër nuk e harrojmë !
Vëllezërit tonë i mbajmë në zemër ,
I kujtojmë emër për emër !…
Der’ sa t’ rrjedh uji ndër gurra –
I kujtojmë me mall këta burra ,
Që mbi ta shkau bëri nam ,
Që na i humbi pa nishan !…
E kujtojmë Emin Dul Abazin ,
Dhe Selim Hatem Abazin ,
Atë Arif Abaz Abazin
Edhe Hafiz Ramë Abazin !…
E kujtojmë Halim Dul Dulin ,
Bashkë me t’ vëllain Halit Dul Dulin !
Atë Isuf Behlul Behlulin ,
Edhe Sherif Dul Avdilin !…
Atë Jashar Bec Zejnullahun,
Brahim Zejnullah Zejnullahun ,
Atë Myrtë Halim Zejnullahun
Dhe Avdil Tahir Fetahun !…
Atë Ahmet Deli Bajramin ,
Dhe Brahim Kadri Osmanin ,
Me Tahir Ramë Sylejmanin
Edhe Sylë Xheladin Xheladinin !…
Atë Shaban Isuf Salihun,
Me Shaban Vesel Salihun ,
Kujtojmë Rrahman Sylë Baftiun ,
Edhe Zenë Rrahman Baftiun !…
Kujtojmë Ajet Murtez Veselin ,
Dhe Rexhep Hafiz Veselin …
Atë Rexhep Halil Rexhepin,
Dhe Asllan Shaban Rexhepin !…
Kujtojmë Hamit Çerkin Ademin ,
Ramadan Hajriz Hesetin ,
Atë Selman Fazli Hajdarin ,
Edhe Bajram Ferat Ramën !…
Kujtojmë Arif Emin Eminin ,
Dhe Fazli Salih Eminin …
Atë Tahir Sahit Halimin ,
Edhe Zenel Ramë Munishin !…
Der’ sa t’ pikë n’ këto male streha –
Nuk harrohet Vesel Behë Beha !
Martirë t’ Kombit në pavdekësi ,
Gjithë shqiptarët u këndojnë LAVDI !
Pas kësaj ploje armike –
Pasojnë dy ngjarje tragjike !
Gjëmë e vaj n’ familjen Abazi –
U derdh lot, nuk pat vend gazi !…
Ajete Abazi nuse ish kanë ,
Burrë Eminit , besë i ka dhanë :
“Ta jap besën dhe t’ betohem –
Nëse s’ kthehesh – nuk do t’ mundohem !”
Kështu Ajetja i doli Zot besës –
Përgjithmonë i dha fund jetës !
Pa Eminin nuk mbeti gjallë ,
La n’ djep Ramën , t’ vetmin djalë !
Mortjes s’ zezë s’iu ndalë avazi ,
Kështu Metihe Selim Abazi ,
Kish dhanë fjalë, ishte betua –
Pa babanë mos me jetua !
-Nëse s’ kthehet baba i gjallë –
Do të shkoj nuse n’ Tupallë ,
Amanetin babës n’ vend t’ ia çoj,
Por e gjallë nuk do t’ jetoj !
Kështu Metihja për babën Selim –
Tri javë ditë nuk han, nuk pinë !
Prej mërzisë Metihja e shkretë –
Për tri javë ka ndërrua jetë !
Pasi e banë shkijet këtë krim –
Morën burrat n’rrugë t’ pa kthim !
N’ këto familje kurrë s’ pati gëzim –
Vetëm lot, vaj e pikëllim !…
Vajtuan prindërit në këto votra ,
Vajtuan vëllezër, vajtuan motra ,
Vajtuan fëmijët mbetur bonjak ,
Vajtuan shpi, vajtuan konak !…/rajonipress/
Gjilan, më 26.11.2014. Demir Krasniqi