Lojë fëmijërie

Nga Ramadan Mehmeti – Ka ardhur një kohë e paqartë ku dita mungon përherë.

Një kohë ku qentë ikin nga njerëzit
Ku ujqërit kryejnë kurse nate për t’u bërë pronarë qengjash e delesh.
Ku engjëjt pajtohen të ndajnë mes tyre vajtimin e fëmijëve dhe kapitjen e nënave.
Ehhh!…
Ka ardhur një kohë ku nata është bërë nënë e dritës së dëlirë, e cila, si flamuri më i madh në botë, është ngulur në majë të pirgut me eshtra njerëzorë.
Kam humbur mendjen, duke ngatërruar me lojëra fëmijërie pagjumësinë që më copëtoi.