Nga Halil Matoshi – Kurti po e orienton tërë kapacitetin e tij të mendjës e fuqisë politike drejt një dominimi total të shoqërisë kosovars, për ta bindur atë për një Republikë të Tretë, (La IIIe République) e cila do ta mbante firmën e tij.
Albin Kurti ashiqare po shndërrohet në një politikan paranojak e histerik, duke mësy të bëhet nji lider historik. Kurti po e thyen kohezionin shoqëror duke bllokuar shtetin (kuletën) dhe paralizuar institucionet (demokracinë);
1.
Albin Kurti ka një pushtet të madh dhe po sillet si një kalama i cili ka një top të tij futbolli dhe në lojë e sipër, e merr topin nën sqetull dhe e ndërpret lojën e thotë “topi është imi”!?
Ai më këtë po mësynë t’ua bëjë me dije kosovarëve se ose çdo gjë do të bëhet siç do e siç iu ka pikë atij, ose ‘game over’.
Loja përfundoi.
Kurti është ngrehur një mëngjes dhe e ka pa vetën kapiten skuadre.
Por ai nuk do të luaj!?
Përformansa e tij në qeverisje është inferiore.
Ai do rezultat par-fore, nga tavolina e tij e punës. Ai do bindje e jo debat demokratik.
Ai do nënshtrim jo përpjekje në garë.
Ai zgjidhet ‘shef’ pa kundërkandidat e pa debat, si në kohërat “e arta” të partive komuniste. Sepse debati është luks borgjez dhe fytyra – sipas tij- e imperializmit!?
Bile, nganjëherë, nëse e analizojmë mënyrën e tij e të bërit politikë, duket që nuk e di as vet çfarë do të arrijë me pushtetin e tij të madh dhe në cilin kurs po e drejton anijën?
2.
Ai ‘rishkroi’ një Statut partiak të VV-së, duke ia përshtatur vetes. Dhe po e drejton (nuk e di as vet se për ku!?) një organizatë ideologjikisht të majtë, por plot tregëtarë e fetarë, ish komunistë e injorantë, një amalgamë ideologjikisht unike!?
E pamundur!
Ajo do të shpërbëhet shpejt, si e tillë, sepse një islamist nuk e duron kursin Perëndimor të të drejtave civile, kurse një neokomunist “i edukuar” nga organizata si leninist, nuk e duron demokracinë, as si procedurë e lërë më si frymë.
Kurti në konventën e partisë, këto ditë foli për bashkëpunim ndërkombëtar dhe “jashtë shtetit e brenda kombit tonë”, duke e harru lekcionin historik që i dha trupi elektiral shqiptar, kur organizata e tij në zgjedhjet e 2020 fitoi në Shqipëri vetëm 1,907 vota, me dy kandidatët e tij, duke votuar edhe vet i veshur me pushtet, si Kryeministër i një shteti tjetër sovran, për koinçidencë në Zonën e ish-Bllokut nga ku kanë sunduar tiranët e Tiranës.
Këtu ka tregime të një nacionalizmi romantik, por jo besnikëri ndaj shtetit modern kosovar dhe rendit të tij konstitucional e simbolik!
Kurti nuk e njeh konceptin e kombit modern të shtetit, si bashkësi njerëzore imagjinare, politikisht e konstruktuar.
3.
Albin Kurti ka hy në politikë si nacionalist i majtë (ideoligjia e PPSh-së ushte nacional-socialiste), për t’u shndërruar në një revolucionar, e me t’u shpallë Kosova shtet, ai do të merrte kursin antiestabilishment, i brynosur me një stalinizëm performativ, të ideuar nga folizofi slloven Slavoj Zizek.
Porse, i gjetur në një shoqëri të orientuar nga liberalizmi Perëndimor dhe kapitalizmi, si sistem shoqëror, Kurti bëri një lëvizje: përfundoi në një politikan popullist.
Dhe vepron me zemrën e turmave, pa menduar fort për rendin kushtetues të brendshëm dhe aleancat ndërkombëtare që Kosova i ka etabluar për tre dekada.
4.
Kryeministri Kurti duke u përpjekë që ta qesë keq Serbinë në sytë e shteteve tjera (fuqive të mëdha) vetëm sa po e shfaq një lloj të politikës paranojake që mund të krahasohet me përdorimin e frikës me McCarthyism-i.
McCarthyism është praktikë e fabrikimit të armiqëve dhe ngritjës së akuzave të rreme ose të pabaza për përmbysje dhe tradhti!
Ose ai po e përdor balancimin e frikës, siç ndodhi gjatë Luftës së Ftohtë.
Porse, “miku i tij”, Francis Fukuyama do t’i thoshte spari ta balanconte dinjitetin e shtetasve e jo frikën!
5.
Në demokraci, në institucionet e shtetit duhet të vendoset parimi kontroll dhe balancë, që pushteti politik të mos koncentrohet në një njeri.
Në një palë duar!
Koncepti qeveritar i ndarjës së pushteteve të zbatuar përmes një kontrolli të dendur dhe përmes balancesh, është në zemrën e sistemit kosovar, si demokraci kushtetuese.
Ky parim duhet të sigurojë që asnjë person i vetëm ose degë e qeverisë nuk do të mund të bëhej shumë i fuqishëm.
6.
Albin Kurti si i mandatuar nga Kuvendi për të qeverisur pra edhe për të menagjuar e zgjidhur krizat, (sindikata nuk është mandatuar të zgjidhë krizat në shtet) ai është çmistu të shpallë armiq, të jashtëm e të brendshëm e në të katër anët.
Qytetarët e Kosovës ia kanë besuar atij drejtimin me shtetin e bërë më 1990 (shteti në krijim i sipër sipas Ortega Y Gasset) e të konfirmuar më 17 shkurt 2008.
Kurti nuk është votuar të drejtojë me njerëzit por me instancat e pushtetit politik.
Porse, ai po abuzon me këtë besim, duke i shtypur sindikatat fillimisht, për t’i thyër e bërë ato të vetat!?
“Funksioni i qeverisë nuk ashtë t’i mbajë qytetarët larg gabimit, por asht detyrë e qytetarëve mos me e leju qeverinë me ba gabime”-thotë Robert H. Jackson.
Kurti po e luan kujdestarin moral të popullit!
Duke e hedhur mallkimin e historisë mbi një segment të demokracisë, sindikatat, ai
akuzoi se “deri sa unë negocioja me fqinjin agresiv verior këta nisën grevë”.
Stigma ndaj sindikalistit Rrahman Jashari & Co nënshtroi militantët e shërbëtorët e tij zvarranikë, por jo rreth 24 mijë mësues.
Greva nuk u thye e Kryeministrit po i konvenon zvarritja e zgjidhjës për ta krijuar masën kritike për shpërbërjen e sindikatës së SBAShK-ut.
Kurti i ka çelësat e shkokllës në dorë e jo sindikata, por ai po shtiret sikur t’i kenë humbur çelësat!?
Dhe a e dini përse?
Askush nga turma nuk do të shkëputet t’i thotë: “Kryeministër ti i ke çelësat”!
Sepse turmat turren me trurin muskul e kundër Raison d’Etat.
Kurti është aq i fuqishëm sa që është bërë i frikshëm.
Sepse është i papërgjegjshëm dhe smirëzi.
7.
Kryeministri Albin Kurti duhet të mësojë diçka për vetëpërmbajtje institucionale, kur një të drejte demokratike nuk mundet me ia kundërvu një tjetër të drejtë!
Dominimi i shoqërisë nga një njeri, prodhon frikë e frika – siç thotë Domenique Moissi, rëndom është këshilltari më i keq dhe përfundon në dhunë!
