Edhe sot po të pres përsëri

Poezi nga Nijazi Kastrati
Sot përsëri po të pres te bliri
Atje nën hijen e madhe të tij
Atje ku për herë të parë më erdhe ngadalë
E skuqur në fytyrë e më shpalle dashuri
Nga aty për ne filloj një jetë tjetër
Bota filloj të na dukej më ndryshe
Dytë u bëmë si të kishim krahë
Të lumtur fluturonim si dallëndyshe
Eja dhe një herë aty të shpalosim kujtimet
Nga ajo kohë e largët e kaluar
Të kujtojmë dhe njëherë at vend të bukur
Dhe at dashuri të madhe thellësisht të përjetuar
Eja e mos ngurro aspak
Eja së paku aty të pimë nga’j kafe
Eja për asgjë tjetër moj mike
Vetëm ti bëjmë dy -tri llafe
Me dy tri llafe gjatë kafesë
Të përkujtojmë dhe njëherë at rini
Tashmë jemi bindur sa e shkurtër është jeta
Andaj njeriu duhet të falë sa më shumë dashuri!