UBT

Cikël poezish për Bekim Fehmiun

/ 2 minuta lexim
FIDANISHTJA

Nga Ismet Rashiti

PA VARR

(Bekim Fehmiut, ditën e vdekjes)
Të martën e qershorit
në ora,katërmbëdhjetë,
një krismë, dy…
tronditën lagjen «Zvezdara»,
të Beogradit.
Mbledhësi i puplave,
dhe Uliksi ynë iku,
me porosinë e madhe:
Nuk dua asnjë varr!
asnjë grusht dhe,
ta hidhni mbi trupin tim.
Nuk dua të marrë
me vete asgjë!
të gjitha i bëra,
për gjakun tim!
Kushdo le t’më kujtoi,
në mendje,
e kushdo,
le t’më urren,
si gjithnjë!
Njerëz, unë,
të gjithëve,
ju kam në zemër,
në rrugëtimin e gjatë,
mbi Lumbardhin tim,
të lashtë!

PAS NËNTË VITESH

Për të gjithë ka,
dekorata, lapidarë,
emra sheshesh,
kinemashë, teatrosh,
Për Odiseun shqiptar,
ende nuk u gjetë,
asnjë shesh,
asnjë teatër,
asnjë kinema,
asnjë emër,
për njeriun,
që na bëri me emër!

Mobi Casa

KUJTESË

E ndjejë hijen tënde,
të thellë sa deti,
Ecjet, vrapimet,
artistike,
pas puplave.
E ndjejë zërin tënd,
në rrugë, kino,
sheshe e teatro,
dhe tretem
në lotët e dhimbjes.
Sa të kam dashur,
aktori im,
që më bëre krenar,
në ditët më të vështira!

(ISMET RASHITI)

Privatësia

Faqja jonë e internetit përdorë cookies. Ato janë skedar të vegjël që ndërveprojnë me pajisjen tuaj dhe kjo bëhet në mënyrë që ne t'ju ofrojmë përvojën më të mirë të mundshme gjatë përdorimit të faqes sonë.

Për të u informuar rreth politikave tona të privatësisë, ju lutem vizitoni faqen privatësia.

Cookiet e domosdoshëm

Cookiet e nevojshëm duhet të aktivizohet në çdo kohë në mënyrë që ne të mund të ruajmë preferencat tuaja për preferencat e cookies.

Nëse e çaktivizoni këtë cookie, ne nuk do të jemi në gjendje t'i ruajmë preferencat tuaja.

Cookies të palëve të treta

Kjo faqe interneti përdorë Google Analytics për të mbledhur informacione anonime si numri i vizitorëve në sajt dhe shfletimi i faqeve.

Mbajtja e aktivizuar e këtij cookie, na ndihmon neve të përmirësojmë faqen tonë në internet.