Në theqafje

Poezi nga Ramadan Mehmeti

Kur thyhet palca kurrizore
S’ka bare shërues
Kot i ndërrojnë zogjtë polet në fluturim

Edhe një fije shprese po të ishte
Edhe një dritë po të prekte floku
Biografia do të shkruhej ndryshe

Shpirti i thyer në theqafje
Në netët e vona të mërzisë
Mëkatet mbledh grushti i ngurosur

Në pasqyrën e thyer vrragon vërraga
Lëngata shtrihet pashkëputshëm
Drejt natës së varrit

Lamtumira e fundit nuk jepet
Se diku o diku
Në hapësirë ka sfond për diellin