Lisi i Roganës

Poezi nga Atdhe Geci

Një jetë të tërë isha në luftë
në beteja dhe fushëbeteja
që pushtuesin ta mundim
dhe ai pushtues të bjerë.

I dënuar me dënim kapital
pak para ekzekutimit, unë e
kërkova një krehër flokësh
të flisja edhe pak me jetën.

O diell që e ndriçon tokën,
unë ndjej shndërrimin tënd,
të ngrohtën e rrezeve tuaja,
praninë tënde nëpër beteja.

Kosovë, bëra atë që munda,
tri plagë i kam në kraharor;
unë do isha i lumtur, sikur
të isha i pushkatuar i fundit!