Poezi nga Atdhe Geci
Rreth 15 mijë vjet dritë e hënë është
qielli i Roganës, dhe 15 mijë vjet jetë
i ka gjuha shqipe, dhe 15 mijë vjet
jetë vesa e njomë e biologjia e luleve…
Thellë në thëllimë të shpirtit të njeriut
mëkatet e fshehta fshihen të fshehen
por zanore të forta të të dashuruarve
muret e përgjakura ngrihen t ́i thyejnë.
Të lashtë e modern u kam në zemër,
të lashtë e modernë jeni dashuria ime;
o ti atje, eja tek unë të më përqafosh!
të them të dua, mos është pakëz vonë?
Dardan, të nxehtë e kam kraharorin,
i dua shumë ata që dinë të dashurojnë,
e puthura tek unë ka shumë kuptim
një përqafim mua ma mbushë zemrën
Mëmë poetike e më të dashurve tuaj,
zojë e Roganës, duaje bandillin tënd;
liri është të duash një grua, por, liri
është dhe gruaja të ketë një të dashur.
Atdhe Geci – Dortmund, 2020
