Ku janë notat, Zot! Ku mbeti kënga pa titull, pa brendi, pa lirikë dashurore, pa epikë dhe hero. Kot shtrydh qiellin mbi flatra pulëbardhash, kot ngjitem mbi yjësi, kot!
Vetëm përshkruaj veten të dehur, kurrë pa arritur të iki nga vetvetja… As t’i gjej notat, as këngën për ty. Krejt i vetmuar kthehem te guaska ime e mbyllur, i lodhur nga ëndrrat dhe pagjumësia. E dikush, herë pas here çukit nën strehë, e qielli derdhet me rrokullimë… Prapë dikush, prapë çukitja dhe vezullimë e dritës së fortë m’i merr sytë… S’di kujt t’i besoj më.
Me mua apo në mua mbetet diçka e mbështjellë në pabesim dhe përsëri thërras, Zot… thërras, ku janë notat!?
Ku mbeti kënga e jetës pa titull?
Ramadan Mehmeti
