Më 8 dhjetor 2020, u nda dhe iku nga kjo botë veprimtari i madh i kauzës kombëtare shqiptare nga Tupalla e Medvegjës, Dr. Ramadan Xhema. Dr. Ramadani u lind në vitin 1936, në familjen e njohur të Muhaxhirêve të parë, Xhema, nga Vranoci i Lebanës, e të vendosur në Tupallë. Shkollën fillore e kreu në Medvegjë, në gjuhën serbe. Pas kësaj, në Prishtinë regjistrohet në gjimnaz, e pas një kohe transferohet në shkollën e Mësuesisë në Gjakovë, për t‘u transferuar përsëri e diplomuar në gjimnaz.
Punon një kohë si mësues në Prishtinë, por jo shumë dhe regjistrohet në Fakultetin e Mjekësisë në Rijekë të Kroacisë.
Në vitin e dytë të studimeve arrestohet nga UDB-ja e Serbisë gjoja për veprimtari në krijimin e Shqipërisë së Madhe.
Duke e transportuar për në burgun e Leskocit, siç ishte shumë i shkathtë, me duar të lidhura, i shqelmon policët përcjellës dhe kërcen nga vagoni i trenit.
Kështu për një periudhë kohore jeton në arrati, por përsëri e arrestojnë.
Mbase, në Gjykatën e Leskocit lirohet, në mungesë të fakteve.
Në të vërtetë ai i pengonte regjimit të asaj kohe sepse kërkonte të drejtat kombëtare për shqiptarët e Medvegjës.
Pas lirimit nga burgu ai gjithnjë ishte nën përcjelljen dhe vëzhgimin e organeve të sigurisë.
Pavarësisht nga kjo, ai i mbaron studimet themelore dhe merr diplomën e mjekut, por për te nuk pati vend të punonte si mjek në Medvegjë edhe pse ai kishte dëshirë të madhe, e vendi kishte nevojë për mjek shqiptar.
Një kohë punoi si mjek në Prishtinë, ku dha një kontribut të jashtëzakonshëm.
Njihet qëndrimi i tij si mjek i cili së pari i pranonte për kontroll pacientët nga fshatrat, duke thënë se … ata kanë bërë dhe duhet të bëjnë rrugë të rëndë për t‘u kthyer në shtëpi…
Dr. Ramadani nuk u nda nga veprimtaria për kauzën kombëtare shqiptare që nga rinia e hershme e deri në fund të jetës së tij.
Në fund të vitit 1980, duke i parë zhvillimet e asaj kohe, e duke e ditur se është në shënjestër të përhershme të UDB-së, ai migron në SHBA, prej nga, kontributin më të madh për çështjen kombëtare e dha së bashku me vëllain e tij z. Xhemë Xhemën.
Atje, ai me punën e tij të palodhur, e sidomos pas takimit e njohjes me Josef Dioguardin, bëri punë të madhe në sensibilizimin e çështjes së Kosovës dhe futjen e kësaj çështje në organet më të larta të SHBA.
Unë isha prezent në takimin e verës së vitit 2001, të mbajtur në hotelin Grand të Prishtinës, kur Z. Jozef Dioguardi tha,
po parafrazoj: …asnjë shqiptarë nuk ka bërë më shumë për Kosovën se ç‘kanë bërë vëllezërit Ramadan dhe Xhemë Xhema.
„Unë e falënderoj Zotin që më takoi me Dr. Ramadan Xhemën, e Ramadanit i jam borxhlinj që më tregoi se jam shqiptar“, tha z. Dioguardi at ditë në Prishtinë.
Dr. Ramadan Xhema, iku nga kjo botë me mallin e madh për vendlindjen, sepse edhe kur vinte atje nuk ishte i lirë, ishte nën vëzhgim permanent, por asnjëherë jo i frikuar as i dorëzuar, por i fortë, vizionar dhe trim i paepur.
Një pjesë të veprimtarisë dhe jetës së tij Doktor Ramadani e la trashëgimi në veprën “Nuk mposhtet shqiptari“ të botuar vite më parë në Prishtinë.
Mbase, tërë jetën, pasurinë e punën e tij, Dr.Ramadan Xhema ia fali kombit dhe atdheut.
LAVDI!
Medvegjë, 8 dhjetor 2020
Prof. Rexhep Abazi
