Himni i fjalës

/ 2 minuta lexim

Poezi nga libri në dorëshkrim, “Monumenti”.

Fol muzë e ngadhënjimit të artit
fletë e çdo dite, muaji dhe viti
kjo kohë më bën të vetëdigjem
për gjuhën kozmike të të parëve

Rritu bimë e gjuhës dhe e fjalës,
ti që vjen nga gjiri tragjik i jetës,
je shpërthim i flakëve të shpirtit,
je lavdi e kraharorit të përgjakur

Në shpirtin plot etje të poezisë
bërë i kam betejat e secilit varg
në zemrën e gjerë të këtij libri,
jam pasagjer i planetit të kaltërt

Shqipëri, unë e ti jemi shqiptarë
që nga pellazgët e lashtë e Iliria
vendi ynë qé shesh i luftërave
dhe arenë gjaku e perandorive

Shpatijeve të luleve në Roganë
fryn frymë e re nëpër fije bari
Kosovë, kryengritëse e këngës
Në trup ende kam plagë gjaku!…

2

KKGJILAN

————————————-

Liri, bëje dorën grusht mos u jep
me emrin tënd, u rritëm betejave
për ty dashuruam mes plumbave
për ty i ramë grusht pushtuesit.

Nuk ka paqe për lumin me vaj
nuk ka paqe për lumin e ndarë
Të rënët do të bëhen më të rinj
e të gjallët do të luftojnë për liri

Rritu pemë e gjuhës dhe e fjalës
ti që vjen nga gjiri tragjik i jetës
je shpërthim i flakëve të shpirtit
je atdheu i engjëjve të shenjtë.

Të gjitha ditët janë për të jetuar
në pasqyrë i shoh armiqtë e mi
kjo botë vërtetë qenka përrallë,
prapa më ndjekin hije të fqinjëve

Shqipëri, yjësi yjesh të perëndive
trashëgimtare e gjakut pellazgë
këtë jetë e çmoj si forcë krijuese,
Shqipëri ka vetëm në gjuhën time.

Atdhe Geci – Dortmund, 2020