Poezi nga Fitim Kosumi
Ike pa definuar kilometra,
duke folur pak, shëndosh e rehat,
diku, jo më shumë se dy metra,
por jo, më në të njëjtin shtrat.
…dhe kishte ardhur ai çast,
i cili mblodhi familjen anembanë,
me lot në sy e zemër të plastë,
se më trupi, shpirt s`po mbanë.
Ndoshta dhe doje pushim,
nuk e di…
ti shkove në amshim,
ndoshta për takuar babën Haxhi.
Nuk e di…
nuk mund të definoj kilometra,
vetëm Zoti e di,
sa lot më ranë në ato dy metra.
Shënim:
Kushtuar gjyshes sime Shaha Krasniqi – Kosumi (1926-2020), e cila më 12 janar 2020 ndërroi jetë. Koretin (pjesa e epërme) K. Kamenicë – Republika e Kosovës.
