Dielli i vogël

Poezi nga Atdhe Geci

Në tërësinë poetike të së bukurës
të dramatikës, e të pashprehshmes

marrëdhëniet gjuhë – fjalë – kohë
janë afërsi që duhet të plotësohen

Poetët e luftës për lëndë e lirinë
janë të nevojshëm për gjithsecilin

çast në art, pra lavdi ndryshimeve
lavdërim shndërrimeve nëpër njeri

lavdërim trazirave, kundërthënieve
lavdërim mollës sonë të famshme

Kjo botë me kaq të lavdëruar, nuk
ka një prijës do thosha të veçantë

Era, kujdes me frymën shpirtërore
ky qielli ynë poetik është gjithësia

tërësia e qenies dhe shndërrimeve
mungesa e zakonshme e gjërave.

Kjo jetë s´është dhe aq e përsosur
portretin tonë nëpër kohë për çdo

ditë e plotësojmë dhe e shkruajmë
me germa të ajrit, ujit, dhe të dritës

Në gjithësinë poetike të së bukurës
rrymat e ajri, retë, shiu, vetëtimat

sjellin ide, kujtime dhe dashuri, se
shpirti njerëzor do kohë të kulturohet

Atdheu im i ndarë në pjesa-pjesa
në mua luftojnë tërë heronjtë tanë

ne ende jetojmë këtu e dashurojmë
e bukura e këtij vendi s´gjendet

gjëkundi, Atdhe, lexoj këto vargje,
të kushtohen ty, jo atyre që urrejnë

Në pika të gjakut për liri e bashkim

kam një diell të vogël rrezesh, që ne
e quajmë; guxim, fitore, ndryshim!…

Muzë, këngëtare e shumë krijimeve
përse më ndëshkon me aq dhimbje,

kur e tërë jeta ime është me beteja
kur tërë jeta ime është me Shqipëri…

Atdhe Geci – Prishtinë, Korrik, 2019